ALGEMEEN DAGBLAD // 23-03-2019 //Wim Langejan
Utrecht heeft eindelijk zijn Dick Bruna-bankje, maar op het plekje van Dick moet je niet gaan zitten
Dick Bruna heeft weer een eigen plekje op ‘zijn’ bankje in Krommerijnpark in Utrecht. Het bankje waar hij altijd zo graag zat. Gemarkeerd door een kunstwerkje en een gedichtje. En het is niet de bedoeling dat anderen daar zomaar gaan zitten, zegt Wim Kok, voorzitter van de stichting Krommerijnpark.
Geen grote ceremonie, vanochtend bij de onthulling, maar een klein liedje gespeeld op een klein gitaartje, een ukelele. Gezongen door Kok, kunstenares Brigida Almeida en Peter (8), een jongen uit de buurt. ‘Wij zijn twee vriendjes, nijn en ik. We houden altijd van elkaar, al worden we 100 jaar’ , klonk het door het park.
Bescheiden, dus, zoals Dick Bruna zelf ook was. De wereldberoemde tekenaar, schepper van nijntje, zat graag op het bankje in het park. En kunstenares Brigida Almeida zat soms naast hem. ,,Dan hadden we het er bijvoorbeeld over wat we gingen eten. Hutspot, zei ik dan. Oh, mag ik meeëten? riep Dick dan.”
Initiatiefnemer Wim Kok en kunstenares Brigida Almeida zingen samen met Peter (8) bij de onthulling van het Dick Brunabankje een lied. © Foto Ruud Voest
Leegte
Twee jaar geleden overleed hij. En al snel was er van verschillende kanten de roep om een ‘Dick Bruna-bankje’. Maar de gemeente reageerde terughoudend en het kwam er niet van. Tot nu. En dat werd tijd, vindt Kok. ,,We missen Dick in dit park. Er was een leegte en een stilte.”
Het was Brigida Almeida, die in de buurt woont, die opperde: ‘kunnen we niet iets kleins doen?’ Ze kreeg de zege van Irene, de weduwe van Dick Bruna (die door een val niet bij de onthulling kon zijn), en ging aan de slag. Het resultaat: een metalen kunstwerkje van een gestileerde engel met daarin nijntje die een hartvormige ballon oplaat. En een kleine plaquette met daarop een door haar geschreven gedicht.
Soms zie ik in mijn dromen
dat de hemel ook zo’n bankje heeft
en dat Nijn aan Dick een kusje geeft
als zij boven is gekomen
En zo is het bankje waarop Dick Bruna altijd zat ineens toch het Dick Bruna-bankje. Almeida is blij dat het gelukt is. ,,Het is iets tastbaars. Hij is weer zichtbaar geworden.”
Op schoot
Het kunstwerkje en de plaquette zitten in het midden. En wat Wim Kok betreft is het helder: dáár ga je niet zomaar zitten. Links en rechts ervan wel, maar niet op de plek van Dick. ,,Nee, dan zou je eigenlijk op z’n schoot gaan zitten, en dat moeten we niet doen.”
En de gemeente, die aanvankelijk niet zo veel voelde voor een Dick Bruna bankje? Die gemeente was er gewoon bij, vanochtend. Jan Nicolaij, hoofd wijkonderhoud en service, loofde de buurtbewoners voor hun initiatief. Kok straalde. Dick Bruna is weer een beetje ‘terug’ in het parkje. ,,We omarmen hem nu.”
Het kunstwerkje en de plaquette op het Dick Bruna bankje. © ad
