Kunst

Kunstenaar:    Brigida Almeida
Titel:                     Dick Bruna bankje
Straatnaam:    Achter Breitnerlaan 11, Krommerijnpark
Materiaal:        Metaal
Plaatsing:         2019

Omschrijving:
Dit was het bankje waarop Dick Bruna altijd zat. Nijntje met ballon in een Engel. En een gedicht: Soms zie ik in mijn dromen, dat de hemel ook, zo’n bankje heeft, en dat Nijn aan Dick een kusje geeft, als zij boven is gekomen

Kunstenaar:    Petrus Alphonsius Maria Slegers
Titel:                     Zonder titel
Straatnaam:    Bosch van Drakesteinlaan 1, Krommerijnpark
Materiaal:        Cortenstaal, Gecoat, Gepolijst, Grindsteen
Plaatsing:         1988

Omschrijving: 
Een betrekkelijk losse ruimtelijke compositie van drie stalen elementen op het grasveld. Een van de vormen ligt, terwijl de andere twee trapeziumvormige objecten overeind staan.

Kunstenaar:   Hanna Mobach
Titel:                    Cape
Straatnaam:   Breitnerlaan
Materiaal:       Keramiek
Plaatsing:        1973 (verhuisd naar Krommerijn park in 2015)

Omschrijving:
Tussen de schapen op de hoogvlakte stond een hardgroen ding. Het hield de blik gevangen, het was niet thuis te brengen, wat was het? Er leek iets in te leven, een minieme beweging moet het geweest zijn. Plotseling gooide het de kap af en kreeg het menselijke proporties. Met klei kleine schetsen gemaakt. Pas toen ik er een in elkaar kneep, ontstond er een spleet die opriep wat me gefascineerd had. In Utrecht werd in die tijd een nieuwe gasoven gebouwd. Jaan Mobach liet het gewelf 10 cm verhogen, dan zou de cape als de kop losgesneden werd, er precies in passen - het beeld zou 2,20 m hoog worden. Ik bouwde het beeld uit ringen op en wijdde daarmee mijn nieuwe atelier in Amsterdam in.
Mart Joosten verzorgde het transport naar Utrecht toen de klei lederhard was en na droging zette Van Gendt en Loos het met een vorkheftruck in de oven. Enkele jaren later werd het in de tuin van het (oude) Provinciekantoor in Utrecht geplaatst, nu na veel lobby werk van Gerard Meeder (wijkraad), Harry Urlings (wijkbureau Oost), Alex van der Vlist, gemeente en Wim Kok is het medio mei 2015 geplaatst in het Krommerijnpark thv Breitnerlaan 9

Kunstenaar:   Tineke Nusink
Titel:                    Kip
Straatnaam:   Kohnstamm School, Marislaan 1
Materiaal:       Brons
Plaatsing:        1977

Omschrijving:
De gestileerde bronzen kip van Tineke Nusink werd in 1977 onthuld ter ere van de twee nieuwe leslokalen die de openbare Kohnstammschool had laten bijbouwen. Nusinks oeuvre bestaat voornamelijk uit beelden van dieren, waaronder veel schapen, honden en vogels. De dieren hebben vaak een sprekende eigen persoonlijkheid. De kip komt op de beschouwer moederlijk en zachtaardig over. De leerlingen van de Kohnstammschool spelen nog altijd rond de kip of klimmen erop. Een uitdaging, want de sokkel en de kip zijn samen bijna anderhalve meter hoog.

Kunstenaar:   Gerrit Rietveld
Titel:                   Calvébank
Straatnaam:   Breitnerlaan/Krommerijnpark
Materiaal:       Hout
Plaatsing:        2010

Omschrijving:
’Zitten is een werkwoord’. Met deze uitspraak wilde de Utrechtse architect en ontwerper Gerrit Rietveld (1888-1964) aangeven dat het niet zijn belangrijkste oogmerk was dat zijn stoelen en banken ook een comfortabele zit hadden. Desalniettemin werd hij wereldberoemd met zijn ontwerpen voor meubilair en woningen. Over Rietveld lijkt inmiddels alles wel gezegd en geschreven te zijn. Toch duiken er af en toe nog ontwerpen op die in ieder geval bij het grote publiek minder bekend zijn, zoals de Calvébank. Rietveld maakte deze bank in 1959 voor de tuin bij de Calvéfabriek in Delft, een geschenk van het personeel ter gelegenheid van het 75-jarig bestaan. De bank is in 2009 opnieuw in productie gebracht. De gemeente Utrecht heeft in het kader van het Rietveldjaar (2010) een exemplaar aangeschaft en geschonken aan het Krommerijnpark. Wijkwethouder Jeroen Kreijkamp onthulde de bank samen met Ida van Zijl (toenmalige conservator Rietveld v/h Centraal Museum) en Wim Kok voorzitter stg. Krommerijnpark in het park aan de Kromme Rijn in Utrecht-Oost. Hij hoopt dat de bank ondanks z’n harde zit toch veel gebruikt zal worden, want het uitzicht is geweldig. Vanaf de bank kijk je uit op twee Rietveldhuizen, Muus en Theissing, die in dezelfde tijd werden ontworpen als de bank.

Kunstenaar:   Frans Gast
Titel:                    Wonderbaarlijke visvangst
Straatnaam:   Tamboersdijk/Breitnerlaan
Materiaal:       Brons
Plaatsing:        1964

Omschrijving:
Op een ronde sokkel staat een schip met daarin zeven mannenfiguren die over boord hangen om visnetten binnen te halen. Het beeld stelt het bijbel verhaal van wonderbare visvangst voor.

Kunstenaar:   Jenny Holzer
Titel:                    For FC Utrecht
Straatnaam:   Stadion Galgenwaard, Herculesplein 241
Materiaal:       Lichtkrant
Plaatsing:        2004

Omschrijving:
Een zogenaamde ledwall (beeldscherm) hangt aan het dak van de City-zijde van het stadion. De Amerikaanse kunstenaar Jenny Holzer (1950) is bekend vanwege haar tekstuele toepassingen op lichtkranten op plekken waar veel mensen samenkomen. Ze maakte onder meer werken voor Times Square en het Guggenheim Museum in New York en voor Luchthaven Schiphol. Voor het vernieuwde stadion Galgenwaard, de thuisbasis van FC Utrecht, maakte Holzer een toepassing voor het elektronische scorebord. Voor, tijdens en na de wedstrijd verschijnen er op het scorebord in het Nederlands of in de taal van de tegenstander korte teksten die ze eerder schreef, zoals 'Solitude is enriching' en 'An elite is inevitable'. Holzer wil met deze maatschappelijke en politieke statements, waarvan sommige aansluiten bij het idee dat voetbal oorlog is, op een directe manier het voetbalpubliek bereiken.
Het werk van Jenny Holzer komt voort uit de conceptuele kunst van de jaren zeventig, toen kunstenaars nadrukkelijk op zoek gingen naar werkterreinen buiten het atelier, zoals het theater en de straat en daarmee ook naar een ander contact met het publiek. De openbare ruimte werd als het ware hun atelier en het publiek werd in veel gevallen onderdeel van het kunstwerk. Vanuit deze gedachte werkt Holzer steevast op plekken waar ze veel mensen kan bereiken en gebruikt ze teksten en onderwerpen die inspelen op maatschappij en politiek.

Kunstenaar:   Eric Claus
Titel:                    Zwemster
Straatnaam:   Zwembad Kromme Rijn, Weg naar Rhijnauwen
Materiaal:       Brons, Muschelkalksteen
Geplaatst in:   1964

Omschrijving:
Op een rechthoekige, staande sokkel is door middel van een excentrisch aangebrachte pin een bronzen beeld van een naakte vrouwenfiguur in horizontale zwemhouding aangebracht. Doordat de sculptuur uitsluitend via de pin met de sokkel is verbonden lijkt het beeld vrij in de lucht te zweven.

Kunstenaar:   Johan Haanstra
Titel:                    Hekwerk Zwembad Kromme Rijn
Straatnaam:   Zwembad Kromme Rijn, Weg naar Rhijnauwen
Materiaal:       Metaal
Geplaatst in:   1964

Omschrijving: De kunstenaar Johan Haanstra krijgt in 1962 de opdracht om voor het nieuw te openen zwembad de Kromme Rijn het metalen hekwerk te versieren met kunst. Hij maakt vier afzonderlijke, karakteristieke ontwerpen. Op het hek naast de kassa zijn twee kleuters in een pierenbadje verbeeld. Op de middelste twee hekken zijn waterpolospelers en zwemmers te zien, en de figuren aan de rechterkant stellen zonnebaders voor. De figuren zijn vervaardigd uit koperplaten en daarna van een gele verflaag voorzien en aangebracht op het blauwe hekwerk, hoewel het oorspronkelijke plan was om het gehele hek uit te voeren in gebroken wit. In 2011 sluit het zwembad voor twee jaar in verband met de bouw van een nieuw zwembad. Voor de heropening in 2013 is het hekwerk gerenoveerd, opnieuw geplaatst en zelfs aangevuld met extra delen, gezien de lengte van de nieuwe omheining.

Kunstenaar:   Dora Dolz
Titel:                    Keramische muur Mythylschool
Straatnaam:   Mytylschool Ariane de Ranitz, Blauwe Vogelweg
Materiaal:       Keramiek
Geplaatst in:   1992

Omschrijving: Dora Dolz staat bekend om haar kleurrijke keramische beelden in de openbare ruimte. Al sinds 1992 bezit de mytylschool Ariane de Ranitz, een basisschool voor kinderen met een motorische beperking, een werk van de Spaanse kunstenares. Haar ruimtelijke objecten zijn veelal afgeleid van haar schilderijen, die worden gekenmerkt door verschillende symbolen en vruchtmotieven. Dit is ook zichtbaar op de blinde gevel van de kleuterspeelplaats. Deze wordt gesierd door de voor Dolz kenmerkende druiventros, slakkenhuis, vaas en meloenschijf. Daaromheen is een decoratieve lijst gevormd van gekleurde rechthoekige tegels, die door hun strakke vorm wat afsteken tegen de weelderigheid van de rest van het tableau. Met haar kunstwerken wilde Dolz een stukje Spanje naar Nederland halen. Haar typerende keramieken fauteuils en gevelreliëfs, die ze in diverse Nederlandse steden realiseerde, vormen letterlijk en figuurlijk een tegenwicht voor het ‘kleurloze’ Nederlandse klimaat. Vooral in Rotterdam, waar Dolz woonde en lesgaf aan de kunstacademie, zijn veel van haar uitbundige werken te vinden. Dolz’ liefde voor het integreren van kleurrijke, keramische elementen in de openbare ruimte is ongetwijfeld gevoed door haar geboortestad Barcelona en haar bekende architect Gaudí, wiens invloed alom zichtbaar is. In 1993 ontving Dora Dolz de Judith Leyster Prijs voor vrouwelijke kunstenaars.

Kunstenaar:   Dick Bruna
Titel:                    Keramische muur Mythylschool
Straatnaam:   Mytylschool Ariane de Ranitz, Blauwe Vogelweg
Materiaal:       Emailleverf, Metaal
Geplaatst in:   1997

Omschrijving: 
De mytylschool Ariane de Ranitz is gelegen aan de Blauwe Vogelweg. Deze straatnaam vormde de inspiratiebron voor de kunsttoepassing van Dick Bruna. Bruna geniet als schrijver en als tekenaar/ illustrator internationale bekendheid. Vanaf het begin van zijn carrière streeft Bruna al naar vereenvoudiging. Hij wil de fantasie van de lezer de ruimte geven door niet te veel in te vullen. Volgens Bruna worden kinderen aangesproken door de directheid en vriendelijkheid van zijn personages. In 1973 kreeg Dick Bruna de opdracht voor een kunstwerk bij de mytylschool. In overleg met het schoolbestuur koos Bruna voor het maken van een wandversiering bij de hoofdingang. Het ontwerp is karakteristiek voor Bruna’s oeuvre: sterk gestileerd en in primaire kleuren. De voorstelling van een jongen, een meisje en een blauwe vogel is gebaseerd op het verhaal L’oiseau bleu van de Belgische auteur Maurice Maeterlinck. In dit verhaal gaan twee arme houthakkerskinderen in hun droom op zoek naar een blauwe vogel, omdat zij denken dat die geluk brengt. Het ontwerp werd uitgevoerd op een geëmailleerde plaat van bijna twee meter hoog. Bruna voerde dit thema ook door in zijn ontwerp voor een metalen windwijzer bestemd voor de binnenplaats van de school. De windwijzer is later verplaatst naar het dak.